Engin andagift

9. ágúst.

Það er varla hægt að segja að nokkurt lífsmark sé á þessari síðu, sem gengur auðvitað ekki ef maður ætlar að gera sig gildandi.

Ég hef bara haft svo helv. mikið að gera við að gera ekki neitt eftir að ég kom heim. Dagarnir líða hjá í allskyns reddingum og svo sit ég andlaus eftir. Það tekur mig alltaf a.m.k. viku að lenda eftir langa fjarveru, stundum hálfan mánuð.  Það þarf að komast inn í tempóið og fá yfirsýn yfir það sem hefur verið að gerast heima (sem mér sýnist reyndar hvorki margt né merkilegt).

Nú ætla ég að rífa mig upp á hnakkadrambinu og hætta að vera svona neikvæð, sljó og andlaus. Skrifa hnyttnar og skemmtilegar sögur úr hversdagslífinu og hafa skoðanir á allavega sumu eða einhverju. Enn er þó ekki nógu langt liðið á daginn til að leiftra af andagift svo ég geri kannski aðra tilraun í kvöld.  

Þekkir fólk þetta með þreytuna eftir fríið og fjarveruna?